Mikorizal mantarların misel şeklindeki yeraltı ağı, toprakta büyük miktarda karbondioksit depolanmasına yardımcı oluyor. Hatta bu kapasite o kadar yüksek ki, bilim insanları atmosferdeki sera gazlarının yol açtığı çevresel sorunları hafifletmek için mantarların yeteneklerinden faydalanmanın bir yolunu arıyor. Mantarlar küresel ısınma sorununun doğal çözümü olabilir
Bilim insanları, küresel ısınmanın bugün olduğundan daha büyük bir felakete dönüşmesini engellemenin sırrının mikorizal mantarlar ve bitkiler arasındaki simbiyotik ilişkide yatabileceğini söylüyor. Bu tür mantarlar dahil oldukları bitkinin asalağı değil, destekçisi rolünde olmaktalar. Mikorizal mantarlar bitkilerin büyümesi için gerekli olan besin maddelerinin karşılığında fotosentez yoluyla üretilen şekerlerin ve karbondioksitin bir kısmını kendileri için alıyorlar. Bu bitki-mantar ilişkisi bir süredir biliniyordu, ancak Current Biology’de yayınlanan yeni araştırma, mikorizal mantarların atmosferden önemli miktarda CO2’nin uzaklaştırılmasındaki potansiyel rolü için kesin ve güçlü veriler sağlıyor.
Mantarlar emisyonların üçte birini toprağa aktarıyorlar
Cape Town Üniversitesi‘nde bitki-toprak-mikrop etkileşimleri üzerine araştırma görevlisi olan Dr. Heidi Hawkins liderliğinde yürütülen çalışmada, bitkilerin her yıl atmosferden 13,12 gigaton karbondioksit eşdeğeri (CO2e) alarak topraktaki mikorizal mantarlara verdiği tahmin ediliyor. Bu tür simbiyotik mantarlar, yıllık fosil yakıt emisyonlarının yüzde 36’sının güvenli bir şekilde toprakta depolanmasına yardımcı oluyor. Hawkins, araştırmanın, bu mantarların yükselen CO2 seviyelerini kontrol etmede oynadıkları potansiyel rol konusunda yeni bir “farkındalık” sağladığını söylüyor.
Mikorizal mantarlar bitkilerden aldıkları karbon bileşiğini yeraltındaki misel ağlarını genişletmek ve güçlendirmek için kullanıyor. Yine de araştırmacılar, mantarların karbonu ne kadar süre tutabildiklerini anlamak zorunda. Hawkins, “Mikorizal mantarlar kesinlikle karbon içeriyor ve toprağa salıyor olsa da, şu anda mantarların karbonu bünyelerinde tutma gibi mi yoksa zaman içinde karbonu artırma gibi mi davrandığını bilmiyoruz” dedi. Mikorizal mantarların CO2 döngüsündeki rolünü incelemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulsa da, bilim insanları şimdiden bu “spesifik mikorizal birliktelikler” sayesinde toprakta yüksek karbon dağılımı olduğu bilinen alanları korumak gibi bazı pratik eylemler öneriyorlar. Bu da, tıpkı dünyanın iklime en duyarlı bölgelerinde bir süredir yaptığımız gibi, ormanları korumamız gerektiği anlamına geliyor.
